فناوری اطلاعات
مقدمه :
راجع به مسائل مربوط به پروتكل اینترنت (IP) صحبت كردند. و در مورد مسائل مربوط به شبكه ها و روش های انتقال دیجیتالی صدای كد گذاری شده روی این شبكه ها به بحث و بررسی پرداختند. در مورد انتقال صدا با استفاده از IP صحبت شد و روش انتقال بسته های RTP را بین جلسات فعال مورد بررسی قرار دادیم. آنچه ما مشخص نكردیم ، اگر چه ، برپاسازی و روش اجرای این جلسات صوتی می باشد. ما فرض كردیم این جلسات (Session) از وجود یكدیگر مطلع بوده و جلسات رسانه ای به روش خاصی ایجاد می شوند كه بتوانند صدا را با استفاده از بسته های RTP منتقل كنند. پس این جلسات چگونه بوجود می آیند و چگونه به اتمام می رسند؟ چگونه این طرفین به طرف دیگر اشاره می كنند تا یك ارتباط را فراخوانی كنند، و چگونه طرف دوم این فراخوانی كنند، و چگونه طرف دوم این فراخوانی را می پذیرد؟ جواب استفاده از سیگنال است.
در شبكه های سنتی تلفن ، قراردادهای سیگنالی مشخصی وجود داشته كه قبل و در حین فراخوانی استفاده می شوند. یكی از محدودیت های فوری این بود كه دو كاربر در صورتی با هم تماس برقرار می كردند كه سیستم مشابهی خریداری كرده باشند. این كمبود كار كردن همزمان سیستم های متفاوت باعث یك نارضایتی عمومی شد و باعث ناكارآمدی سیستم های VolP اولیه شد. در پاسخ به این مشكل ، VOIP H.323, ITV را پیشنهاد كرد كه وسیع ترین استاندارد مورد استفاده بود. اولین نسخه VOLP در 1996 پدید آمد و عنوان سیستم تلفن تصویری و تجهیزات برای شبكه های محلی كه خدمات غیر تضمینی ارائه می كنند، نامیده شد . نهایتاً مهندسین H.323 را طراحی كردند، و در 1998 نسخه دوم H323 را منشتر كردند. این پیشنهاد عنوان به مراتب دوستانه تری داشت سیستم های ارتباطی چند رسانی بر مبنای بسته این نسخه از H323 پشتیبانی بیشتری از اجداد خود بدست آورد نسخه دوم بطور وسیعی در راه حل های Volp پیاده سازی شد و در بسیاری جهات ، این نسخه استانداردی برای سیستم های VOIP امروزی است .نسخه دوم VOIP مبحث اصلی ما در این فصل است بنابراین به تشریح ساختار H323 می پردازیم.
ساختار H323
H323 یكی از پیشنهاداتی است كه بر مبنای یك ساختار كلی ، كه قابلیت كار با سایر پیشنهادات را دارد، طراحی شده است . شما باید ارتباط این پیشنهاد را با سایرین مورد مطالعه قرار دهید،و به همان اندازه اگر شما سایر پیشنهادات را مطالعه كنید باید H323 را نیز مورد بررسی قرار دهید. در بین سایر پیشنهادات مهم H.225 و H.245 و مقدار دیگری نیز وجود دارند.
ما یك نگاه كلی بر H323 را در شكل 1-4 نشان داده ایم . این ستار شامل ترمینال ها ،دروازه ها و نگهبانها و واحدهای كنترل چند نقطه ای می شود (MCU) . هدف كلی H.323 عملی ساختن تبادل جریانهای اطلاعات بین پایانه های H.323 است آنجا كه یك نقطه پایانی H.323 به عنوان یك پایانه یا دروازه محسوب می شود.
یك پایانه H323 یك نقطه نهایی است كه یك ارتباط همزمان با سایر پایانه ها را ارائه می سازد. عمدتاً ، این پایانه یك دستگاه ارتباطی سمت كاربر است كه حداقل یك كد صوتی را پشتیبانی می كند و ممكن است سایر كدهای صوتی را نیز پشتیبانی كند. یك دروازه در حقیقت یك نقطه نهایی H323 است كه خدمات ترجمه بین شبكه H.323 و سایر شبكه ها مثل شبكه ISDN را فراهم می سازد كه به عنوان GSTN شناخته می شوند یك طرف این دروازه از سیگنال كردن H.323 پشتیبانی می كند. طرف دیگر با یك شبیكه از سوئیچ ها سر و كار دارد. در طرف H.323 ،دروازه مشخصات یك خروجی H.323 را دارد. ترجمه بین قراردادهای سیگنال دادن و فرمت رسانه یك بخش ،و دیگران كه بصورت داخلی انجام می شوند بخش دیگر آن هستند. ترجمه بطور كلی بصورت نامرئی از سایر شبكه ها مدار سوئیچ انجام می شود و در شبكه H.323 دروازه ها همچنین می توانند به عنوان یك رابط مشترك بكار روند. در جایی كه ارتباطات بین پایانه نیاز به یك اجازه عبور برای شبكه خارجی دارد مثل شبكه تلفن عمومی سوئیچی یا PSTN یك دروازه بان موجودی اختیاری است كه در شبكه H.323 بكار می رود. وقتی دروازه بان موجودات ،دروازه های ارتباطی بسته می مانند و شماری از خروجی های H.323 را كنترل می كنند. با كنترل ، ما می خواهیم كه دروازه بان بر دسترسی به شبكه نظارت داشته و از یك یا چند پایانه بتواند اجازه بدهد یا ندهد تا دسترسی به شبكه داشته باشند. این امر می تواند منجر به آن شود كه پهنای باند و سایر منابع مدیریتی حفظ شوند. یك دروازه بان همچنین می تواند یك خدمات ترجمة آدرس را ارائه بدهد و استفاده از این سیستم را در شبكه ممكن سازد.
مجموعه ای از پایانه ها ،دروازه ها و MC ها كه یك دروازه بان را كنترل می كنند به عنوان یك منطقه شناخته می شوند و همگی می توانند شبكه یا زیر شبكه ها را كنترل كنند این منطقه در شكل 2-4 آمده است این مناطق لزوماً پیوسته و دنبال هم نیستند.
یك MC ، در حقیقت یك پایانه H.323 است كه كنفرانس های چند نقطه ای را مدیریت می كند. برای مثال MC به یك رسانه اشاره می كند كه می تواند بین موجودیت های مختلف با قابلیت های متفاوت وجود داشته باشد همچنین MC می تواند قابلیت مجموعه ای از حوادث را تغییر دهد بطوریكه سایر پایانه ها به كنفرانس های موجود بپیوندند. یك MC می تواند در یك MCV یا در یك زمینه (Platform) مثل یك دروازه با یك پایانه H.323 پیاده سازی شود.
برای هر MC ، حداقل یك پردازشگر چند نقطه ای (MP) وجود دارد كه تحت كنترل MC كار می كند. پردازشگر MP جریان رسانه ای MP را پردازش می كند، یك خروجی جریانی N را بوجود می آورد در حالیكه ورودی را از M دریافت می كند (متغیر N و M) . MP این عمل را توسط سوئیچ گردن ،ادغام و تركیب این دو انجام می دهد. پروتكل كنترل بین MC و MP استاندارد نشده است.
MC می تواند دو نوع از كنفرانس های چند نقطه ای را پشتیبانی كند: متمركز و غیر متمركز . این دو روش در شكل 3-4 آورده شده اند. در تنظیمات متمركز ، هر پایانه در كنفرانس با MC به روش تنظیم hub-spoke ارتباط برقرار می كند. علاوه بر این در روش غیر متمركز ، هر پایانه در كنفرانس سیگنال كنترل خود را با MC به روش اتصال نقطه به نقطه تبادل می كند اما ممكن است رسانه را با سایر كنفرانس ها در شبكه نیز سهیم و شریك شود.