*«آیین اوستا» ایران هفت هزار سال پیشینه تمدن*
انسان آفریده‌‌ای ناشناخته؟
به گواهی تاریخ و دانشمندان تمامی عصرها، انسان همواره موجودی ناشناخته بوده است. فلاسفه و اندیشمندان و پیامبران در طی هزاره‌ها آمده‌اند، طرحها، نظریات و برنامه‌هایی را هم ارائه نموده‌اند. اما هرگز كسی نتوانسته است این عنصر مرموز و مشكوك را بشكافد و دریابد كه انسان چیست، كیست و در این جهان چه میكند؟
درجهان كنونی ، پیشرفت سریع تمدن و تكنولوژی مدرن كه تماماٌ آفریده انسان است، وی را به مرحله‌ای فراتر از آفریده‌هایش كشانده است. یعنی گنجایش و حجم آفریدگی انسان كنونی در رابطه با ماهواره و انفورماتیك و اینترنت و دیگر تكنولوژیهای مدرن بحدی گسترده است كه تا سالیان سال برنامه‌هایی را آماده دارد و هرروز هم بر آن افزوده میشود و امكان كاربرد تمامی آنها برای همه میسر و شناخته نیست. این انسان كه امروز بر روی زمین چون خداوندی زندگی میكند و هر غیرممكن را ممكن و یا هر آرزویی را به واقعیت تبدیل میكند، باز در مرزهایی از ناتوانی گیر میكند و از راه می ایستد.
همین انسان پیشرفته و دانشمند، امروز دچار تنگدستی، فقر و سقوط مادی است كه روز به روز بر آن افزوده میشود.
مشكلات بیكاری، بیخانمانی، شكست كمپانیها و شركتهای بزرگ و كوچك و از بین رفتن قداست اندیشمندان و رهبران سیاسی جهان امروز، دردهایی هستند كه همه با هم دست به دست میدهند تا این انسان خداوند زمین را به مرحله سقوط بكشانند. بی شك همزمان با این سقوط بخشهای فراوانی از بشریت كه در رفاه، آرامش، آسودگی و بی دردسری زمانه را سپری میكنند، كوشندگان و آفرینندگانی هستند كه هربامداد كه از خواب برمیخیزند برنامه و طرحی برای آفرینشی نوین دارند و در همین آفریدن و یا ماندن و درجا زدن است كه انسان امروزی چون انسان دیروزی به دو دسته و گروه تقسیم میشود. البته بسیاری داشتن و نداشتن شانس را در بهبود اوضاع آدمیان دخیل میدانند، این شانس را هم كسی نتوانسته است تاكنون كالبدشكافی كند تا دریابد براستی شانس یعنی چه؟ و گوهر این كلام و سخن چیست؟
آنانكه باور مذهبی دارند، خدارا جایگزین شانس نموده اند و هرخوب و بدی را از او میدانند و آنانكه اندیشمند هستند همه رفتها و آمدها و فراز و نشیبهای بشر را از اندیشه و خرد او میدانند.
درنگاهی واقع گرایانه به این سه نوع طرز تفكر و اندیشه، براستی میتوان این را گواهی داد كه پیشرفت و ترقی و تمدن سازی بشر، همواره تكیه بر اندیشه فعال و باور داشتن به آفریدن و آفرینندگی بوده است و از آن طرف هر گاه انسان در پی پیروزی شانس و یا یاری رسانی غیبی بوده است، به هدف رسیدنش قدری دچار مشكل گشته و اندیشه از فعالیت و نوآوری دور شده است.
از سویی كسانیكه به اندیشه‌های محكم دینی باور دارند، دو نوعند:
نخست كسانی هستند كه از این نوع باور برای خلاقیت و آگاهی بیشتر بهره میگیرند و اینگونه اندیشه را كوهی محكم و استوار پشت سرخود مییابند تا راه ترقی، پیشرفت و آفرینندگی را طی كنند و این گروه به فرهیختگی و خردمندی میرسند و عادتا هستی را با بینشی خردگرا مینگرند.
گروهی دیگر با داشتن تفكرات دینی خود را بخواب برده و هر آمد ورفتی را از سوی عنصری دیگر دانسته و یا به طرف بنیادگرایی و تعصب ورزی میروند و یا به سمت انفعال و راكد بودن یعنی مرده در تلاش! و ایستا در عقیده. و عادتا «تفكردینی» برای این افراد به منزلـه مواد مخدر میباشد كه آنها را از خود بیخود مینماید…
درخشش ایران در هزاره‌ها و تاریخ هفت هزار ساله ایران
سالنامه‌های جهان
بزرگترین و قویترین ادیانی كه امروز مردم جهان را بخود مشغول نموده است، «ادیان ابراهیمی» و بگفته‌ای پیامبران از نسل « آدم» میباشند. « اسلام»، « مسیحیت و یهودیت» ادیانی هستند كه از یك جایگاه، یك منشاء و یك مركز برخاسته اند و هركدام از اینها، تاریخی برای خود دارند.
- «تاریخ اسلام» كه به تقلید از «تاریخگذاری پارسیان» در زمان خلافت «عمر» بثبت رسیده است اكنون سال 1424 میباشد این تاریخ از هنگامه هجرت(گریز) « پیامبر اسلام»، از « مكه» بسوی «مدینه» در نظر گرفته شده است كه بر اساس ماه تنظیم گردیده و بعنوان هجری قمری مشهور است.
- « سالنامه هجری قمری» بعلت متغیر بودن ماهها فقط یك تاریخ سمبلیك برای مسلمانان است و هیچ كشور اسلامی، تاریخ اداری- سیاسی خود را براساس آن تنظیم نكرده و نمیكند، بجز « ایران» كه سالنامه خویش را با « هجرت پیامبر اسلام» تطبیق داده است و بجای ماه، بر اساس خورشید آنرا تنظیم نموده است و با « نوروز» و«بهار» آغاز میشود.
- بخش وسیع و گسترده دیگری از ساكنان كره زمین « تاریخ میلادی» را استفاده میكنند كه از هنگامیكه « میلاد عیسی مسیح» تا به امروز سال 2003 می شود.
- « سالنامه یهودیان» از هنگامیكه زندگی و یا « میلاد آدم» تعیین شده است. این سالنامه از سپتامبر امسال وارد 5763 میشود.